PAPILLON
Spaniel kontynentalny miniaturowy, papillon
Epagneul nain Continental (77)
Kraj pochodzenia: Francja/Belgia
Papillon to mały, wysportowany piesek, elegancki, lecz nie nadwrażliwy, wesoły i przyjazny. To mały czworonóg, który zaskarbił względy psiarzy nie tylko dzięki swej uroczej aparycji, ale również wielkiej inteligencji. Łatwy w utrzymaniu i szkoleniu nadaje się zarówno dla początkujących właścicieli psów, jak i również doświadczonych miłośników czterech łap.
Nazwa rasy Papillon pochodzi od francuskiego słowa oznaczającego motyla i została zainspirowana głową pieska tej rasy. Papillon ma szeroko osadzone, stojące uszy z długimi frędzlami włosów przypominające rozłożone skrzydła motyla. Przez głowę powinna przebiegać biała strzałka, która przypomina ciało owada.
Rasa uznawana jest za jedną z najstarszych europejskich ras, znana była już co najmniej w XVI wieku. Pierwsza wzmianka o sprzedaży przedstawiciela rasy pochodzi z 1545 roku.
Papillony występowały na dworach hiszpańskich zabawiając damy dworu. Popularne w większości dworów szlacheckich w Europie. Zostały uwiecznione w twórczości Goyi, Rubensa, Van Dycka i innych. Jako przywilej szlachty były w znacznej części zniszczone za czasów Rewolucji Francuskiej. Po raz pierwszy pokazany na wystawie w Londynie w 1923 roku, a w USA uznany w roku 1935.
Ma charakter łagodny i bardzo czuły. Jest wrażliwy i pragnie się przypodobać swemu panu. Jednocześnie jest bardzo żywy i pełen energii, ale łatwo go wychowywać.
Papillony nadają się zarówno do mieszkania jak i do domku. Dla ludzi aktywnych, lubiących sport jak i dla tych, którzy tylko raz dziennie wybierają się na dłuższy spacer. Pies ten bowiem ma ogromne zdolności adaptowania się do każdej sytuacji. Jest również bardzo towarzyski i akceptuje obecność innych zwierząt w domu. Jeśli od najmłodszych lat będziemy go wszędzie zabierać ze sobą, nie będzie lękliwy, potrafi grzecznie towarzyszyć właścicielom na zakupach, w parku czy kawiarni. Nie są zbyt lękliwe ani nerwowe, dlatego jeśli w pobliżu nie ma innego szczekającego psa, nie zdarza im się być szczekliwymi bez powodu.
Zależnie od kategorii wagowej papillon nadaje się do różnych rodzin. Miniatura wymaga pana na wyłączność, natomiast piesek o wadze dochodzącej do 4 kg doskonale nada się dla rodziny z dziećmi. Jest łagodny, pełen życia i chęci do zabawy, nigdy nie gryzie. Nie jest też nadmiernie nerwowy, zazdrosny czy humorzasty. Nie ciągnie na smyczy i nie trzeba krzyczeć, by był posłuszny, dlatego dzieci będą się nim zajmowały z przyjemnością. To właśnie dzieci trzeba nauczyć, aby traktowały papillona łagodnie. Trzeba jednak pamiętać, że jak każdy pies papillon wymaga ruchu na świeżym powietrzu, spacerów, zabawy i pracy. Niech nikogo nie zmyli jego maleńki wzrost – on też pragnie biegać i zwiedzać świat, a nie siedzieć w czterech ścianach. Jest bardzo inteligentny i raczej przyjacielski, potrafi jednak przeciwstawić się nawet dużemu psu, co wcale nie jest dla niego bezpieczne.
Ten maleńki piesek obdarzony jest wyjątkowo efektowną szatą. Jego włos powinien być jedwabisty, lekko pofalowany, szczególnie długi na uszach i ogonie. Szata jest dość śliska, dzięki czemu nie osiadają na niej kurz i inne zanieczyszczenia. Papillon pozbawiony jest podszerstka, do jego pielęgnacji używa się więc tylko obrotowego grzebienia i szczotki z naturalnego włosia. W zupełności jednak wystarczy szczotkowanie dwa razy w tygodniu. Sama pielęgnacja psa nie jest zbyt skomplikowana. Jeśli nie mamy w zamyśle posyłać czworonoga na wystawy i konkursy wystarczy, że będziemy organizować mu sporadyczne kąpiele. W przypadku „domowych” papillonów nie ma potrzeby, aby często je kąpać. Jeśli jednak chcemy, aby pupil brał udział w wystawach, musimy potraktować serio kwestię pielęgnacji. Pielęgnacja psa rasy papillon polega głównie na kąpielach oraz odpowiednim ufryzowaniu sierści. Kąpiele należy przeprowadzać od dwóch do czterech razy w miesiącu. Pamiętajmy, aby wybierać szampony dla psów o długim włosie. Włos Papillona ma dość delikatną strukturę i jest podatny na łamanie. Nie kupujmy zatem niesprawdzonych kosmetyków o podejrzanym składzie. Środki pielęgnacyjne wystarczą na dość długi okres, zatem nie warto zbytnio oszczędzać na ich zakupie.
W okresie między kąpielami można używać różnego rodzaju kosmetyków przeznaczonych do czyszczenia włosa na sucho.
Papillon często miewa problemy z uzębieniem. Weterynarze zalecają podawanie psu specjalnych kości ścierających, które zapobiegają odkładaniu się kamienia nazębnego. Mechaniczne usuwanie kamienia może odbyć się również w gabinecie weterynaryjnym i salonie dla psów. Odkładający się na zębach kamień, może powodować zapalenie dziąseł bądź też zapalenie całej jamy ustnej. Taka infekcja wymaga specjalistycznego leczenia, co pociąga za sobą ogromne koszta i cierpienie pieska.
Jest to rasa bez większych problemów zdrowotnych. Mają tendencję do wypadania rzepki i dziedziczną chorobę oczu PRA (postępujący zanik siatkówki oka), która rozwija się latami i którą hodowcy próbują wyeliminować krzyżując tylko osobniki, które nie zapadły na tę chorobę i mają negatywny wynik badania okulistycznego.
Papillon i Phaleneto dwie odmiany tej samej rasy różniące się sposobem noszenia uszu. Papillony mają uszy stojące a Phalene opadające. Są osobno oceniane na wystawach i mają osobne wpisy do księgi rodowodowej. Klub rasy zabrania również ich krzyżowania między sobą.
DOWÓD OSOBISTY
na podstawie wzorca
Grupa: IX FCI (psy ozdobne i do towarzystwa)
Waga: poniżej 2,5 kg, ale nie mniej niż 1,5 kg oraz: 2,5 kg-4,5 kg pies; 2,5 kg-5 kg suka
Wysokość w kłębie: około 28 cm
Ogon: raczej długi, w kształcie pięknego pióropusza, noszony podniesiony, ale nie zakręcony
Głowa: czaszka niezbyt zaokrąglona, kufa krótsza niż czaszka, cienka, wysmukła, stop mocno zaznaczony
Sylwetka: lekko prostokątna, brzuch nieco podkasany, mocny zad, klatka piersiowa o żebrach mocno wysklepionych, szyja lekko łukowata
Włos: gęsty, pofalowany, jedwabisty i delikatny, bez podszerstka
Umaszczenie: na białym tle dozwolone są wszelkie barwy, natomiast na głowie powinna być biała strzałka oddzielająca barwne plamy.
